ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΗΡΘΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
.

ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΠΟΤΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΑΜΕ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΠΟΤΕ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ,ΜΕ  ΤΗΝ  ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΤΕ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ , ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΩΣ ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ, ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ .
ΕΤΣΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΠΟ ΓΛΥΚΕΙΕΣ ΑΝΑΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΩ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΤΩΡΑ.
Ή ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΩΡΑ ;