ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Πέρασε και ο Οκτώβριος ,φεύγει και ο Νοέμβριος,πλησιάζουμε με ταχύτητα στη λήξη της χρονιάς με την καινούργια να μας περιμένει ακόμη πιο ζοφερή και απειλητική. (Έτσι μας έχουν "τάξει " τουλάχιστον).

Πιστέψτε με ,το διάβασμα σε τέτοιους καιρούς αποτελεί μια απόδραση,ένα κοίταγμα μέσα από ένα παράθυρο ενός κόσμου που έχει και άλλες διαστάσεις ,που έχει και άλλα χρώματα εκτός από το άσπρο και το μαύρο.

Ξεκίνησε λοιπόν ο μήνας με άλλον έναν Τζόναθαν Κόου, διαβασμένον πάλι στα αγγλικά.

Μιλάω για το house of sleep. Πρόκειται για μια ιστορία περίεργη γύρω από ανθρώπους που η αυπνία είναι το βασικό τους χαρακτηριστικό. Ακούγεται αδιάφορο αλλά ο Κόου με τη μαστοριά του ανακατέβοντας στοιχεία που αποτελούν συστατικά της λογοτεχνικής του μαγειρικής όπως αναφορές σε παλαιότερες ταινίες του κινηματογράφου, καταγραφές της ζωής των ηρώων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, όπως και με μια διαφορετική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας καταφέρνει να δώσει άλλο ένα αριστούργημα που ακροβατεί ανάμεσα στο κοινωνικό ,το επιστημονικό και το γκόθικ.

Το επόμενο βιβλίο είναι ιστορικό και έχει να κάνει με τη ναυμαχία της Ναυπάκτου ,μιας ναυμαχίας που όπως λέγεται έσωσε τη χριστιανική Ευρώπη από τον Οθωμανικό ζυγό.

Guest star o Miguel De Cervantes ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη ο οποίος σε αυτή τη ναυμαχία τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι.

Όσοι παρακολουθούν το Σουλειμάν θα ενθουσιαστούν καθώς υπάρχουν πλείστες αναφορές σε βαθμό overdose στο Σουλτάνο που έφερε την Οθωμανική αυτοκρατορία στο απώγειο της δόξας της αλλά ταυτόχρονα έχασε την ευκαιρία να την επεκτείνει στα πέρατα της Ευρώπης και από εκεί και πέρα οι Οθωμανοί δεν ξαναείχαν τέτοια ευκαιρία.

Να μην παραλείψουμε και το ρόλο της Ελλάδας σε αυτή τη ναυμαχία αφού τους παραχωρήσαμε το γήπεδο που διεξήχθη ο αγώνας.

Η ιστορία των Ρόζενμεργκ ,οι οποίοι τη δεκαετία του 50 εκτελέστηκαν στην Αμερική ως κατάσκοποι.

Ήταν η περίοδος της αμερικάνικης ξενοφοβίας αλλά και της ανάγκης που ένοιωθε αυτή η υπερδύναμη να δείξει ότι δε "μασάει" απέναντι στον Στάλιν.

Μέσα από μια παρωδία δίκης δύο άνθρωποι οδηγούνται στην ηλεκτρική καρέκλα ακολουθώντας μια ετυμηγορία που από ότι φαίνεται η αμερικάνικη δικαιοσύνη είχε προκατασκευάσει πολύ πριν τους παραπέμψει ως κατασκόπους.

Οι Ρόζενμπεργκ αφήσαν δύο πολύ μικρά ανήλικα παιδιά πίσω τους . Ένα επτάχρονο αγόρι και ένα τετράχρονο κορίτσι τα οποία ανέλαβε το κράτος μέσω υιοθεσιών να αποκαταστήσει.

Το όλο δράμα μας γίνεται γνωστό μέσα από την αφήγηση του επτάχρονου τον οποίο τον βλέπουμε σε διάφορα στάδια της ζωής του.

Η αδερφή με πολλά ψυχολογικά προβλήματα ,θα σβήσει άδοξα πριν να φτάσει τα τριάντα.

Βιβλίο λογοτεχνικό αλλά και συγκλονιστικά ιστορικό περιγράφει ένα περιστατικό από το οποίο η σύγχρονη αμερικανικη ιστορία προσπαθεί να απαλλαγεί .

Είναι άλλωστε ιδιαίτερα ενοχλητικό όταν αποκαλύπτεται ότι οι προασπιστές των δικαιωμάτων του ελεύθερου κόσμου δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτούς που απέκτησαν τα διδακτορικά τους εξελίσσοντας ολοκληρωτικές μεθόδους ,μερικές φορές δε μάλιστα ,τους ξεπερνούν.

Ο Ισπανικός εμφύλιος δοσμένος από την πέννα ενός Γερμανού.

Η οπτική γωνία του γωνία είναι τοποθετημένη από την πλευρά των αναρχικών οι οποίοι κατά τη διάρκεια του πολέμου αυτού αποτελούσαν την πιο συνεπή και την πιο υγιή δύναμη απέναντι στους φασίστες του Φράνκο.

Ιδιαίτερα λεπτομερές ,φανερώνει ένα συγγραφέα με βαθιά γνώση της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής αλλά σε μερικά σημεία κουράζει.

Η πλοκή του βρίσκεται ανάμεσα στην ιστορική αφήγηση και στο μυθιστόρημα.

Πάλι στα χωρικά ύδατα του Σουλειμάν βρισκόμαστε.

Είναι αυτό που λένε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε πίσω από κάθε μεγάλο δημιούργημα . 

Ακόμη και από αυτή την ίδια την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Με πολλές ιστορικές λεπτομέρειες αφηγείται την ιστορία του εξισλαμισμένου Έλληνα Ιμπραήμ ο οποίος έφτασε στο σημείο να υποβάλλει κάθε σοβαρή για την αυτοκρατορία, απόφαση στο σουλτάνο και μάλιστα να την παρουσιάζει με τέτοιο τρόπο ώστε ο σουλτάνος να μην αντιλαμβάνεται την παρέμβαση.

Βρήκε το τέλος που έχουν τα έντομα που πλησιάζουν πολύ στο φως.

Και για φινάλε ο σοφιστικέ ήχος των υπέροχων πορτογάλων  Madre Deus στο κομμάτι με το οποίο πριν από χρόνια έγιναν γνωστοί.

Ραντεβού τον άλλο μήνα.