Ταλιμπάν σημαίνει αρχικά ,αυτός που αποζητά τη γνώση αλλά στην εξέλιξη τους αυτοί οι άνθρωποι κάθε άλλο παρά επαληθέυουν την ερμηνεία του ονόματός τους.
Όμως ο λόγος που γράφω δεν είναι αυτός . Άλλωστε όλοι εδώ στη Δύση φρίτταμε με τα διάφορα ανδραγαθήματα αυτών των παληκαράδων της θρησκείας και εξακολουθούμε να το κάνουμε όταν φτάνουν στα αυτιά μας τα "κατoρθώματά τους".
Μήπως όμως εθελοτυφλούμε λίγο;
Μήπως δεν είναι μακρινό περελθόν ο καιρός που και η δική μας κοινωνία είχε και αυτή τους δικούς της Ταλιμπάν;
Κατ'αρχάς για να ξεκινήσουμε από την παιδεία ,η δική μου η γενιά τελείωσε το σχολείο σε ιδρύματα που απευθύνονταν αποκλειστικά στο ένα φύλο, αρρένων ή θηλέων.Οι κανονισμοί ένδυσης και κυκλοφορίας μετά το σχολείο ιδιαίτερα για τα κορίτσια ήταν εξαιρετικά αυστηροί ενώ απαγορευόταν δια ροπάλου η ανταλλαγή έστω και χαιρετισμού με το αντίθετο φύλο. Αν κάτι τέτοιο έπιπτε στην προσοχή των ιθυνόντων τα πράγματα κατέληγαν στην ειδοποίηση του πατέρα του κοριτσιού με ότι συνέπειες μπορεί να είχε αυτό και φυσικά στην ολιγοήμερη αποβολή του από το σχολείο.
Σε μια χώρα που το Σύνταγμα της προβλέπει ανεξιθρησκία ο εκκλησιασμός υπήρξε πάντα υποχρεωτικός όπως και η πρωινή προσευχή ενώ αν κάποιος απουσίαζε αδικαιολογήτως από αυτές τις εκδηλώσεις τιμωρείτο με αποβολή.Πάντα έχοντας υπόψη την ανεξιθρησκία που κηρύττει το Σύνταγμα, βρίσκω τελείως ανακόλουθη τη διάταξη που απαγορεύει σε μη χριστιανούς ορθόδοξους Έλληνες πολίτες να γίνουν δάκαλοι. Με λίγα λόγια αν είσαι καθολικός ή ακόμα χειρότερα Εβραίος στο θρήσκευμα , δεν πα ναχεις πτυχίο και από τη ΝΑΣΑ για να διδάσκεις σε εξωγήινους , στην Ελλάδα της Ορθοδοξίας δεν πρόκειται να διδάξεις.
Φυσικά εννοείται πως κανείς δεν διανοείται να χωρίσει την Εκκλησία από το κράτος και σε επιστέγασμα αυτής της σιαμαίας σύζευξης οι μεγάλες θρησκευτικές γιορτές γίνονται πάντα πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ανεξάρτητα αν την ίδια μέρα κάπου στη γειτονιά μας ξεκίνησε ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.
Για να γυρίσουμε στο σήμερα όμως , εδώ στη χώρα μας που καταδικάζει τους Ταλιμπάν και αισθάνεται τυχερή που δε ζει κάτω από ένα τέτοιο καθεστώς , οι αιθουσάρχες κάποιων κινηματογράφων ακόμα θυμούνται με φρίκη τους φανατικούς που εισέβαλαν στις αίθουσες μαχαιρώνοντας τις οθόνες επειδή οι ιδιοκτήτες των κινηματογράφων είχαν τολμήσει να ανεβάσουν τον "Τελευταίο πειρασμό" του Σκορσέζε . Για την ιστορία επαναλαμβάνοντας το διωγμό του Καζαντζάκη ,κάποιοι ιεράρχες μας είχαν αποφασίσει πως το έργο έθιγε τη θρησκεία. Δυστυχώς δεν είχαν το μυαλό να σκεφθούν ότι μια θρησκεία είνα πολύ πιο μεγάλη από μια καλλιτεχνική παραγωγή και αν έχει στέρεες βάσεις δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Κλείνοντας (το θέμα είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται με δυο-τρεις αναφορές) θα αναφέρω πόσο από μέσα μας χλευάσαμε και χλευάζουμε όλοι την παντογνωσία των Μουλάδων του Ισλάμ οι οποίοι φέρονται ως γνώστες και ερμηνευτές του θεικού λόγου στη γη και πολλές φορές με τις παρερμηνείς που δίνουν προκαλούν τεράστιες συγκρούσεις που ενίοτε καταλήγουν σε αιματοχυσίες.
Ευτυχώς εμείς δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο όμως κατά κάποιο τρόπο και οι λεγόμενοι "πνευματικοί" τον ίδιο ρόλο δεν προσπαθούν να παίξουν; Δεν ερμηνεύουν το λόγο του Θεου μέσα από τις περιορισμένες γνωστικές τους ικανότητες;
Και στην τελική ανάλυση τι σημαίνει πναυματικός και γιατί δεν μπορεί να είναι πνευματικός ο καθένας από εμάς αντλώντας εσωτερικότητα από την καλλιέργεια που πέτυχε μέσα από το διάβα της ζωής του;
Η λύση φαντάζει κλισέ και χιλιοειπωμένη αλλά είναι μία και ακούει στο όνομα εκπαίδευση . Μόνο έτσι θα είμαστε κύριοι των επιλογών μας ,των λατρευτικών μας συνηθειών ακόμα και της περηφάνειας για την πατρίδα μας.
Το κομμάτι δεν είναι ερωτικό αλλά αναφέρεται στο Θεό . Τί ωραία που υμνεί το Θεό ένας άπιστος!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου