ΒΙΒΛΙΟΜΑΡΤΗΣ ΓΔΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΟΥΚΟΚΑΥΤΗΣ

Θα μπορούσε να ξεκινούσε έτσι μια παρουσίαση βιβλίων με την προυπόθεση ότι τα βιβλία που διαβάστηκαν είναι λιγότερα του αναμενομένου.
Θα μπορούσε να ξεκινούσε και μια συνόψιση του Μάρτη για τους φίλους τους Ολυμπιακούς καθότι χρόνια είχαν να φάνε τέτοια συμπυκνωμένη σφαλιάρα. Τέσσερις ήττες σε ένα μήνα ,δύο τριάρες ένας ευρωπαικός αποκλεισμός ,μία απώλεια αήττητου ,ένας διασυρμός απ'τον αιώνιο…
Όμως εδώ σχολιάζουμε βιβλία οπότε ας μην παρασυρθούμε από ποταπά συναισθήματα. Στο κάτω κάτω στη ζωή όλα κύκλους κάνουν.
Πάμε να δούμε τα βιβλία λοιπόν…
Αυτό το μήνα διάβασα κυρίως αστυνομική λογοτεχνία ,για την οποία έχω μιλήσει και στο παρελθόν. Κατά τη γνώμη μου αυτό το είδος όταν παρουσιάζεται σωστά είναι άκρως λογοτεχνικό και έχει τη δυνατότητα να σε παρασύρει σε ένα ταξίδι που δε θέλεις να εγκαταλείψεις πριν το τελειώσεις.
Ο συγκεκριμένος συγγραφέας ζει στο Εδιμβούργο και αναδεικνύει αυτή την κατά γενική ομολογία υπέροχη πόλη σε συμπρωταγωνιστή των ιστοριών του.
Ο Ράνκιν κυριολεκτικά μας παίρνει μαζί σαν τον άνεμο και πετάμε μέσα από τα κοφτερά φαράγγια που σου αρπάζουν την ανάσα , ακολουθούμε τους μοναχικούς εθνικούς δρόμους του βορρά και βαδίζουμε βήμα βήμα στις μυθικές λίμνες.
Αν έχεις επισκεφτεί έστω και μία φορά τη Σκωτία ,ο Ράνκιν είναι ο άνθρωπος σου για να σε ξαναταξιδέψει μέσα από τα βιβλία του αναπαριστώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Βασικός του πρωταγωνιστής ο επιθεωρητής με το όνομα γρίφος (Ρέμπους), ο οποίος μέσα από μια πλειάδα βιβλίων γερνάει ,γίνεται παράξενος και στο τέλος συνταξιοδοτείται αλλά παραμένει πάντα μάχιμος βοηθώντας στις εξιχνιάσεις μυστηρίων όπως και με όποιον τρόπο μπορεί.
Αυτό το τελευταίο βιβλίο βρίσκει τον Ρέμπους σε αυτή την κατάσταση ενώ ερευνά την εξαφάνιση ενός αριθμού κοριτσιών στον επαρχιακό δρόμο Α9 σε ένα βάθος χρόνου που αγγίζει μια εικοσαετία.
Βιβλίο που σε αρπάζει το ίδιο από το χέρι ,κερδίζει την προσοχή σου ,τον σεβασμό σου και δε σε αφήνει μέχρι να το τελειώσεις.

Και το άλλο βιβλίο λειτουργεί πάνω στα ίδια χαρακτηριστικά ,μόνο που εδώ ο Ράνκιν ,συγγραφική ανγκαιότητα γαρ, εισάγει ένα νέο πρωταγωνιστή ,τον επιθεωρητή Φοξ (πάλι εδώ έχουμε παιχνίδι με το όνομα) ο οποίος υπηρετεί στο σώμα ελέγχου διαφθοράς της αστυνομίας και πολλές φορές έρχεται σε σύγκρουση με τον προηγούμενο πρωταγωνιστή, τον Ρέμπους.
Και εδώ η Σκωτία είναι πανταχού παρούσα και πιστεύω ότι για ένα λαό οπως είμαστε εμείς οι Έλληνες ,η προβολή του τοπίου αποκτά ιδιαίτερη αξία και βάθος.Όμορφο και αυτό.

Τέλος διάβασα μια μυθοπλασία πάνω στη ζωή του Λόρκα, τον Ουρουγουανό εραστή.
Το βιβλίο είναι γραμμένο από τον ανερχόμενο αστέρα Ρονκαλιόλο αλλά το συγκεκριμένο πόνημα υπήρξε κάπως άνευρο παρότι παρουσιάζει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία από τη ζωή του Λόρκα στην Λατινική Αμερική.

Και μιας και το τελευταίο βιβλίο ήταν πάνω στην Ουρουγουάη ,παραθέτω και ένα εκπληκτικό κομμάτι για τη ζωή των Ουρουγουάνων.