ΒΙΒΛΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Μόνο τρία βιβλία μέσα σε δύο μήνες ,ίσως για να αποδειχθεί πόσο καλά περνάμε τον πραγματικό μας βίο ώστε να μη χρειάζεται η απόδραση μέσα από τα μαγικά παράθυρα των σελίδων.
Μακάρι να ήταν έτσι βέβαια…
Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Ξεκίνησα με αστυνομική λογοτεχνία ,διαβάζοντας τον πολύ Νέσμπο ο οποίος τον τελευταίο καιρό έχει γίνει υλικό σούπερ μάρκετ.
Παρ'όλα αυτά μιλάμε για έναν προικισμένο συγγραφέα ο οποίος συν τοις άλλοις μας ταξιδεύει μέσα από τα νορβηγικά τοπία και τις νορβηγικές πόλεις απομυθοποιώντας μας τη σύγχρονη Σκανδιναβία και αποδεικνύοντάς μας για άλλη μια φορά πως το αστυνομικό μυθιστόρημα δεν είναι καθόλου καταφρονητέο αλλά όπως όλα τα είδη απαιτεί προικισμένους συγγραφείς.
Η αστυνομική λογοτεχνία τελικά είναι απλώς το υπόστρωμα για να γνωρίσει κανείς ένα συγγραφέα ,μια πόλη , μια χώρα , μια εποχή και τελικά μια σχολή λογοτεχνίας.
Δεν είναι ούτε εύκολο ,ούτε φτηνό είδος. Και ακριβώς γι αυτό το λόγο οι πραγματικά άξιοι παραμένουν στο στερέωμα των αναγνωστικών προτιμήσεων για πολύ καιρό.

Οι κεραίες της εποχής μας κυκλοφόρησαν και δεύτερο βιβλίο.
Μετά την πετυχημένη τηλεοπτική εκπομπή έχουμε και μία σύνοψη της παρουσίασης τριανταενός συγγραφέων και μέσα από το βιβλίο του Ανταίου Χρυσοστομίδη.
Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για βιβλία και συγγραφείς.
Είναι ένα βιβλίο που έχει μέσα του το ταξίδι.
Διαβάζοντας το ,αισθάνεσαι πως ο Ανταίος σε έχει πάρει μαζί του στα πέρατα της γης και έχεις απέναντι σου τον συγγραφέα και σου μιλάει σε δεύτερο πρόσωπο.
Και που δεν πήγα μέσα από αυτό το βιβλίο .
Στη Χιλή ,στην Κούβα ,στην Αίγυπτο στην Αμερική ,στην Ολλανδία και το κυριότερο είναι πως ένιωθα πως ότι λεγόταν με αφορούσε άμεσα.
Παράλληλα μέσα από αυτές τις εκπομπές γνωρίζει κανείς συγγραφείς που μέχρι τώρα αγνοούσε και κυρίως γίνεται φανατικός αναγνώστης τους γιατί η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων έχουν ένα εξαιρετικό ορίζοντα παρατήρησης και απόδοσης για εμάς τους αναγνώστες.
Είναι πολύ σημαντικό ένας άνθρωπος όπως είναι ο Χρυσοστομίδης να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη σου και να περιμένεις μετά μεγάλης ανυπομονησίας την επόμενη του εκδοτική κίνηση ή την επόμενη πρότασή του μέσα από εκπομπές ή βιβλία για να διευρύνεις τη γκάμα του αναγνωστικού σου φάσματος.Άλλωστε το μυστικό δεν είναι μόνο να πάρει κανείς μία συνέντευξη αλλά και να ξέρει τι και πως να το ρωτήσει. Και ο Ανταίος ήξερε !
Κρίμα που η εκπομπή σταμάτησε και που δεν υπάρχει προοπτική για κάτι αντίστοιχο μέχρι στιγμής.










Παρέθεσα εδώ ένα μικρό δείγμα αυτών των εκπομπών.

Τέλος διάβασα το αυτοβιογραφικό του Χώκιν.
Ότι και να πεις γι αυτόν τον άνθρωπο και τη δύναμη του για ζωή είναι λίγο.
Το σημείο του βιβλίου που κατά τη γνώμη μου φανερώνει το μεγαλείο του είναι όταν κάνει ένα απολογισμό της ζωής του και αποφαίνεται πως έζησε μια ζωή γεμάτη. Και μετά ως ενισχυτικό αυτής της δήλωσης παραθέτει τα ταξίδια του. Δε στέκεται στις επιστημονικες του ανακαλύψεις αλλά σαν μικρό παιδί μας αφηγείται τα τόσα και τόσα μέρη που έχει επισκεφτεί.
Γι αυτό και μόνο στα δικά μου μάτια που ήδη τον θεωρούσαν τεράστιο ,ανεβαίνει κι άλλο.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι η αναπηρία του αναφέρεται ειρήσθω εν παρόδω χωρίς να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση.
Οποιοσδήποτε άλλος θα το είχε κάνει σημαία αυτολύπησης.
Για όσους από εμάς μιζεριαζόμαστε με την πρώτη δυσκολία.
Ο ίδιος στο τέλος του βιβλίου δηλώνει πως η αναπηρία του στέρησε ορισμένα πράγματα αλλά και του έδειξε πόσα επί πλέον μπορούσε να κάνει.