ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

Περίεργος τίτλος για να ξεκινήσει κανείς αλλά έτσι και αλλιώς πάντα κάτι κρύβεται πίσω από τις λέξεις που είναι λίγο διαφορετικό από αυτό που οι ίδιες οι λέξεις λένε Γράφω λοιπόν σήμερα για να εκθέσω κάτι που έχω παρατηρήσει προσέχοντας ενδελεχώς την καθημερινότητα των ανθρώπων στην προσπάθειά μου να βελτιωθώ. Βλέπω πως παρά την προσπάθεια που γίνεται να προβάλουμε τα θετικά της φυλής μας όλο και βγαίνουν στο προσκήνιο αρνητικές συμπεριφορές. Είμαστε δυστυχώς αρκετά εαυτούληδες για να παραμερίσουμε το ατομικό μας όφελος και την ευχαρίστηση προς χάρη του κοινωνικού καλού. Για παράδειγμα αν καπνίζουμε ,θα ανάψουμε τσιγάρο μέσα σε κλειστό χώρο με την πρώτη δοθείσα ευκαιρία ενώ ο αιθουσάρχης θα κοιτάζει συνωμοτικά απ'την άλλη μεριά. Αν οδηγούμε ,με μεγάλη άνεση θα παρκάρουμε πάνω στο πεζοδρόμιο κλείνοντας οποιαδήποτε δίοδο για κάθε ενδιαφερόμενο να περάσει φυσιολογικά χωρίς να θέτει σε υποψηφιότητα το άμεσο άνοιγμα της διαθήκης του. Για να το κάνουμε ακόμα χειρότερο δε ,θα βάλουμε το υπέροχο απαστράπτον με ζάντες αλουμινίου και διπλή εξάτμιση, όχημά μας πάνω σε ράμπα αναπήρων. Φυσικά δε λέω άν είχαμε κινητό ,γιατί όλοι έχουμε και μάλιστα (εμού περιλαμβανομένου),τελευταίας τεχνολογίας. Ε αυτό θα το χρησιμοποιήσουμε όπου νάναι χωρίς καμία ένδειξη ευγένειας για τους γύρω. Θα μιλήσουμε με στεντόρεια φωνή με τη μαμά μέσα στο λεωφορείο τονίζοντας τη δοσολογία κύμινου που πρέπει να βάλει για να πετύχουν τα σμυρνέικα σουντζουκάκια , θα βάλουμε τη συσκευή να χτυπάει με τον ύμνο του Ολυμπιακού (ή του Παναθηναικού προς πρόληψη παρεξηγήσεων), θα το ξεχάσουμε ακόμη ανοιχτό σε μια συναυλία ή σε μια κηδεία πιστεύοντας ίσως η ομηγυρις το απολαμβάνει. Όταν δε μας πιάσουνε τα ντέρτια θα ξυπνήσουμε όλη τη γειτονιά επιστρέφοντας στις πέντε το πρωί με το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου στη διαπασών. Ηθικό δίδαγμα ; Είμαστε λαός κοινωνικά καθυστερημένος . Η κουλτούρα της συνύπαρξης δεν μας αγγίζει ή αργεί να φτάσει σε μας. Σίγουρα έχουμε άλλα προτερήματαως λαός αλλά δεν είναι τα πάντα στη ζωή συμψηφισμός. Κλείνοντας ,τις προάλλες διάβασα σε μία γελοιογραφία του Αρκά που έλεγε :Είναι μεγάλη τύχη να γεννηθείς Έλληνας. Είναι μεγάλη τύχη να πεθάνεις Έλληνας. Το ενδιάμεσο όμως είναι μεγάλη δυστυχία. Καλό μας Πάσχα Και ένα αισιόδοξο κομμάτι από μια από τις σταθερές αξίες της παγκόσμιας μουσικής.