ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ. (ΙΟΥΛΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)

Πέρασε για άλλη μια φορά το καλοκαίρι. (Όχι πως δεν το είχαμε προβλέψει και μάλιστα με μικρή στοιχηματική αξία, αλλά όταν κάνεις μια τόσο παρακινδυνευμένη πρόβλεψη και πέφτεις μέσα δε μένει παρά να το τονίσεις).

Δεν δίαβάστηκαν όσα βιβλία θα επιθυμούσα αλλά ο ποιοτικός απολογισμός υπήρξε ιδιαίτερα υψηλός.

Ότι και αν διάβαζα ευχόμουνα να μην τελειώσει.

Ξεκίνησα λοιπόν τη διμηνία αυτή με το βιβλίο του αγαπημένου μου Jonathan Coe ,"Τι ωραίο πλιάτσικο", από τις εκδόσεις Πόλις οι οποίες τα τελευταία χρόνια κάνουν ομολογουμένως τρομερή δουλειά στον τομέα της λογοτεχνίας.

Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα για τη Θατσερική Βρετανία ,μέσα από ένα μωσαικό ανθρώπινων χαρακτήρων όπου διαβάζοντας το διαπιστώνει κανείς ότι τα πράγματα θυμίζουν τόσο πολύ αυτό που συμβαίνει σήμερα ή απλούστερα ότι κατά βάθος δεν αλλάζει τίποτα όσα χρόνια και αν παρέρχονται.

Το παράδοξο με τον Coe και τα κείμενα του είναι πως σε κάνει να νοιώθεις ότι σε αφορούν άμεσα, ότι σου προσφέρουν ένα εναλλακτικό σύμπαν να ζήσεις έστω μια μικρή απόδραση πριν ξαναγυρίσεις στην καθημερινότητά σου..

Διάβασα άλλο ένα του ιδίου αυτό το διάστημα ,μόνο που το διάβασα στην αγγλική του έκδοση.

Πρόκειται για το " the rain before it falls".Εξαιρετικά εύθραυστο και ανθώπινο ,μέσα από ένα κουβάρι αφήγησης ,ξετυλίγει μια ιστορία που πιάνει πάνω από μισό αιώνα και καταλήγει πως όλα κάνουν ένα κύκλο και επιστρέφουν, όλα έχουν κάποιο λόγο που γίνονται και όλα τα χρέη εξοφλούνται κάποτε ,έστω και από άλλο πληρωτή.

Το ένα καλύτερο από το άλλο.

Κατόπιν διάβασα τον "άγγελο της πείνας " της Χέρτα Μίλλερ από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Βραβευμένη πρόσφατα με Νόμπελ λογοτεχνίας η Μίλλερ αποτελεί τη σπάνιο δείγμα της γερμανικής μειονότητας που έζησε και μεγάλωσε στην Ρουμανία του Τσαουσέσκου,υφιστάμενη τους ίδιους ακριβώς διωγμούς που συμπατριώτες της επέβαλαν όταν αυτοί είχαν το πάνω χέρι σε άλλους λαούς.

Η ιστορία αφορά τη δίωξη ενός νεαρού από το καθεστώς Τσαουσέσκου γιατί το σφάλμα του είναι πως είναι ομοφυλόφυλος..Βασικός πρωταγωνιστής εδώ ,η πείνα η οποία έρχεται να συμπληρώσει το έργο των αρχών υποβάλοντας σε άκρα εξαθλίωση τους πάντες.

Σίγουρα περιέχονται πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία που αφορούν όσα πέρασε η Μίλλερ ,όλα όμως είναι δοσμένα με μία εξαίρετη ποιητική γραφή που καθιστά κάθε λέξη που γράφεται, ένα κόσμημα..

Σειρά είχε ένα δοκίμιο του Σοπενχάουερ από τις εκδόσεις Παττάκη, το "η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο".

Όσοι έχετε νοιώσει ,τι σημαίνει να έχεις πάντοτε δίκιο, σαφώς και δε σας χρειάζεται.

Ο τίτλος φανερώνει και το περιεχόμενο. Σύγχρονη σοφιστεία. Διαβάζεται σε δύο ώρες το πολύ.

Τέλος, το βαρύ πυροβολικό της περιόδου αυτής.

Το "χαμένοι " του Daniel Mendelsohn από τις εκδόσεις Πόλις.

Ο Μέντελσον είναι καθηγητής πανεπιστημίου στη Νέα Υόρκη και δε χάνει ευκαιρία να προβάλει τις φιλελληνικές του θέσεις ,έχοντας μάλιστα μεταφράσει Καββάφη στα αγγλικά.

Στο βιβλίο αυτό ξεκινά να μάθει για την τύχη έξι συγγενών του ,του θείου του, της θείας του και των τεσσάρων κοριτσιών τους που χάθηκαν στο ολοκαύτωμα, δολοφονημένοι από τους Γερμανούς.

Ενώ η αρχική έρευνα ξεκινά με σκοπό να ανακαλύψει πως πέθαναν ,στην πορεία του γίνεται όλο και πιο επιτακτικό να μάθει πως έζησαν.

Πρόκειται για μια σύγχρονη αναζήτηση Ιθάκης όπου ο συγγραφέας ορμώμενος από την Αμερική θα γυρίσει όλο τον κόσμο περνώντας από Αυστραλία ,Σουηδία, Ισραήλ, Δανία ,Ουκρανία μόνο και μόνο για μια ψηφίδα στον καμβά της αλήθειας που θέλει να επανασυνθέσει.

Οι αφηγήσεις φυσικά είναι συγκλονιστικές για τις θηριωδίες των ναζί αλλά και των εκάστοτε ντόπιων που εύρισκαν ευκαιρία να ξεφορτωθούν ανεπιθύμητους γείτονες.

Βιβλίο που λειτουργεί σε πολλούς τομείς όπως την ιστορία ,τη θρησκεία , την ψυχολογία, το τι σημαίνει να είσαι Εβραίος όπως και το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Με μία λέξη συγκλονιστικό. Αν δεν σας αποθαρρύνουν οι πεντακόσιες και βάλε σελίδες του, αποκτήστε το.
Και για χαιρετισμό ,ένα αγαπημένο κομμάτι.

Sopenhauer

H τεχνη του να έχεις πάντα δικιο

Daniel Mendelsohn

Χαμένοι  εκδ. πόλις