ΚΥΘΗΡΑ (ΞΑΝΑ)

Νησί άπειρης ομορφιάς από τα πιο άγνωστα και από τα πιο χαμηλά στις προτιμήσεις των ταξιδευτών.
Μάλιστα μερικοί αγνοούν πως το νησί αυτό αποτελεί το ένα έβδομο των επτανήσων.



Γι αυτό το νησί λοιπόν ,(το νησί μου ) ,αισθάνομαι για άλλη μια φορά την ανάγκη να μιλήσω.
Δε θα μείνω στα τουριστικά του θέλγητρα τα οποία έτσι και αλλιώς με μια επίσκεψη γίνονται αμέσως αντιληπτά.
Θα μιλήσω για την ενέργεια που διακατέχει αυτόν τον τόπο. Μια ενέργεια διάχυτη παντού ,αρκεί μόνο κάποιος  να αφήσει τα πολυσύχναστα μέρη και αρχίσει να κατευθύνεται προς τα υψίπεδα του νησιού.
Εκεί συναντάς την άγρια ομορφιά ,τη μοναξιά που σε βοηθάει να στοχαστείς, τις απότομες ακτές που κοφτά βυθίζονται μέσα σε ένα απέραντο ,άλλοτε γαλάζιο ατάραχο και άλλοτε φουρτουνιασμένο μπλε Ιόνιο.
Συναντάς ακόμη σπήλαια, ξωκλήσια κρεμασμένα στις άκρες βράχων ,καταρράκτες ,βυζαντινά και βενετσιάνικα κατάλοιπα μα πάνω από απ'όλα νοιώθεις την ενέργεια να περνάει στο πετσί σου και να σε ανατριχιάζει.
Κοιτάζοντας δε από οποιοδήποτε ψηλό σημείο του νησιού ,το μάτι σταματάει σε ένα βράχο καταμεσίς στην απεραντοσύνη της θάλασσας ,σήμα κατατεθέν των Κυθήρων, τη Χύτρα.
Βράχος απλησίαστος ,μόνο θαλασσοπούλια τον απολαμβάνουν και κάποτε ,όπως λέγεται, και πειρατές.
Όπως χρόνια πριν, οι αρχαίοι κατασκεύαζαν τις ακροπόλεις τους στο ενεργειακότερο σημείο του τόπου τους έτσι και τα Κύθηρα θαρρείς και τοποθετήθηκαν εκεί,μέσα στο πέλαγος , από κάποιο γιγάντιο χέρι και περιμένουν ακίνητα στο χρόνο κάποιος να σμιλεύσει τον Παρθενώνα τους.
Σίγουρα δεν είναι ο τόπος που αναπαράγει lifestyling και μοδάτες συμπεριφορές. Ούτε κανείς θα βρει χαριτωμένες φατσούλες και υλικό για κουτσομπολίστικες φυλλάδες.Είναι τόπος έπαθλο γι αυτούς που θα καταφέρουν να ανακαλύψουν τα θέλγητρα του και τις σαγήνες του.
Και στέκεται εκεί ,ατάραχο μέσα στο χρόνο κουβαλώντας αναμνήσεις από τη αρχαιότητα , από  το βύζάντιο ,από τον Μπαρμπαρόσσα...
Φεύγοντας δε από το νησί ,πέρα από την υπόσχεση που δίνεις στον εαυτό σου ,πως κάποια μέρα θα ξαναγυρίσεις, απαντάς  και σε ένα ερώτημα που σου τρώει τα σωθικά από τη μέρα που γεννήθηκες και που ξέρεις ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να σου το απαντήσει.
Ναι, αν υπάρχει λόγος (που θα υπάρχει ) για τόση ομορφιά, μόνο ένας θα μπορούσε να την έχει επιμεληθεί και ασχέτως αν τον επικαλόυμαι συχνά ή όχι ,αυτός και μόνο θα ήταν ένας λόγος να τον ευχαριστήσω.