Ο ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ JOHN LOCKE ΚΑΙ Η ΜΟΥΝΤΖΑ

Γυρίσαμε πίσω για τα καλά

Δραστηριοποιηθήκαμε στις δουλειές μας ,τα σχολεία άνοιξαν ,τα κανάλια προωθούν το νέο πρόγαμμά τους , άρχισε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και πιάσαν θέση στις επάλξεις και οι "αγανακτισμένοι".
Οι αγανακτισμένοι που μας θύμισαν τι σημαίνει ειρηνική διαμαρτυρία και το έκαναν τόσο πειστικά ώστε έσπασαν τα νεύρα των φίλων μας των φυλάκων της τάξης οι οποίοι στην παλιομοδίτικη μούντζα ( αλήθεια που τον θυμήθηκαν αυτόν τον ξεχασμένο τρόπο ένστασης;), αντέταξαν το εξίσου παλιομοδίτικο αλλά διαχρονικό και πάντα με απτά αποτελέσματα ξύλο.

Πολλοί πολιτικοί εξανέστησαν για τις διαμαρτυρίες του κάσμου αλλά αυτό που τους πείραξε περισσότερο ήταν ...  η μούντζα.
Επαναλάμβαναν διαρκώς πως είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού και ότι όποιος τους λοιδωρεί πάει ενάντια στην εκφρασμένη έκφραση του κόσμου.
Εδώ όμως μπαίνει ένας κορυφαίος πολιτικός και φιλόσοφος ,στυλοβάτης του φιλελευθερισμού δηλαδή του μοντέλου που έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις μας, ο  John Locke , που έζησε σχεδόν τριακόσια χρόνια πριν.
. Υποστήριξε λοιπόν ο Locke πως μία κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνά χωρίς τη συναίνεση των κυβερνομένων.
Σύμφωνα με τον Λοκ ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με τρία απαράγραπτα δικαιώματα, αυτά της ζωής της ελευθερίας και της περιουσίας. Η εκάστοτε κυβέρνηση έχει πάρει εξουσία από το λαό να προστατεύει αυτά τα δικαιώματα .
Στην περίπτωση που αυτό δε γίνεται ,ο λαός έχει κάθε δικαίωμα να ανατρέψει την κυβέρνηση.
Μας θυμίζει τίποτα αυτό άραγε ;

H ζωή και η ελευθερία των πολιτών πάντα ήταν έρμαια στις ορέξεις της κάθε εξουσίας .( Θυμάται μήπως κανείς την περίπτωση του Σορίν Ματέι του ρουμάνου βομβιστή στο φιάσκο της οδού Νιόβης πως από νοσηλευόμενος με αμυχές βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του και κανείς δεν είπε τίποτε;)
Τώρα τελευταία όμως υπό αίρεση έχει μπει και το θέμα των περιουσιών των πολιτών τις οποίες υποτίθεται ότι ο καπιταλισμός ,το μοντέλο διακυβέρνησης μας δηλαδή, προστατεύει.
Φορολογηθήκαμε λοιπόν, ξαναφορολογηθήκαμε επί του φορολογηθέντος ,μετά φορολογήθηκαν τα αυτοκίνητά μας μετά ο αέρας που εκτοπίζουν όταν κινούνται και τώρα ύστερα από την επίθεση στους ημιυπαίθριους ,που κατέληξε σε φιάσκο, σειρά εχουν πάλι οι κατοικίες.
Ως απλός πολίτης νοιώθω ότι κάποιος με εκδικείται μόνο και μόνο επειδή υπάρχω ,αλλά μέχρι νομοτελειακά να με οδηγήσει στην εξόντωση, μου τα παίρνει.
Το δε πρόσχημα είναι " η πατρίδα ", την οποία ετσι και αλλιώς έχω υπηρετήσει ,όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι από κάθε πόστο. Ως στρατιώτης ,ως φορολογούμενος ,ως εργαζόμενος ,ως ψηφοφόρος και πάει λέγοντας .

Ξαναγυρίζουμε λοιπόν στη μούντζα που από αυθόρμητη αντίδραση του λαού μας στις προσωπικές προσβολές έγινε σύνθημα στο φτωχό έτσι και αλλιώς οπλοστάσιο των εξουθενωμένων, αγανακτισμένων πολιτών οι οποίοι με κάποιο τρόπο έπρεπε να αντισταθούν στην απαξίωση και την κοροιδία του κράτους.
Τι είναι όμως η περιβόητη μούντζα ;
Σύμφωνα με μια ιστορική εκδοχή , τίποτα άλλο από την προσπάθεια του μεγάλου αναθεματιστή (δεύτερος τη ταξει στην Οθωμανική αυτοκρατορία) να περικλείσει με τις ανοιχτές παλάμες του όσο περισσότερους χριστιανούς μπορούσε, ώστε να υποφέρουν από την κατάρα που ξεστόμιζε εναντίον τους.
Αυτή τη μούντζα επιστρατεύουμε λοιπόν ως το μοναδικό μας όπλο απέναντι σε ανθρώπους που κάποτε είχαν τον John Locke ως ευαγγέλιο και τώρα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να απαλείψουν κάθε εισοδηματικό στρώμα ,εκτός από τους έχοντες και τους παραέχοντες.

Όσο για αυτό που αντιτάσσουν ως επιχείρημα οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού ,ότι δηλαδή πράτουν κατόπιν λαικής εντολής, τους θυμίζουμε ότι αυτή η λαική εντολή τους ανατέθηκε για υλοποίηση άλλου προγράμματος και σε κάθε περίπτωση ,όποιος εκτίθεται δημόσια πρέπει να είναι έτοιμος και να δεχτεί και την κριτική και την αποδοκιμασία και να μην αρκείται στο χειροκρότημα των αυλοκολάκων..
Όπως λέει και ο Ρίτσος σε ένα από τα "μονόχορδα " του : "δεν ήταν χαστούκια, χειροκροτήματα ήταν... σου άφησαν σημάδια ".