Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

SPECIAL OLYMPICS

Τελείωσαν την περασμένη εβδομάδα οι Ολυμπιακοί αγώνες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και από ότι ειπώθηκε, είχαν μεγάλη επιτυχία.
Σίγουρα για τα άτομα που συμμετείχαν ,οι αγώνες αυτοί υπήρξαν μια μεγάλη γιορτή και χαρά.Και σε τελείως ατομικό επίπεδο η επιτυχία του καθενός έστω και να αγωνιστεί αποτελεί τεράστια επιβράβευση.


Όμως σε επίπεδο προβολής, τη δόξα την καρπώνονται άλλοι.
Το κράτος κάνει το κομμάτι του και φτιάχνει το άλοθι του, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ( σε όσους δε ξέρουν ) ότι ενδιαφέρεται.
Και είναι οι ίδιοι ιθύνοντες που θα εκφωνήσουν τους συγκινητικούς ς λόγους στην τελετή έναρξης και που με την ίδια ευκολία θα υπογράψουν ( όταν χαμηλώσουν τα φώτα της γιορτής ) τις περικοπές για τα επιδόματα των αναπήρων.
Άλλωστε έχουμε μια παγκόσμια πρωτοτυπία .Μετονομάζοντας το πρόβλημα το εξαφανίσαμε.
Έτσι τα άτομα με ειδικές ανάγκες τα ονομάσαμε " άτομα με ειδικές δεξιότητες ", λες και παρουσιάζουν κάποιο ζογκλερικό σε τσίρκο.
Τα ανάπηρα άτομα ,τα είπαμε " εμποδιζόμενα " σαν να συμμετέχουν σε κάποιο αθλημα και κάποιος τους έχει μαρκάρει στενά.


Εξωραίζοντας λοιπόν τη γλωσσική έκφραση ,υποκριθήκαμε πως δεν υπάρχει πρόβλημα. Παράλληλα ο Καιάδας υψώθηκε ως υπέρτατη αξία ,αλλά για το θεαθήναι ,είτε ως κράτος είτε ως απαίδευτος λαός κρατήσαμε και λίγη υποκριτική συμπόνοια για τα" ταλαίπωρα τα ζαβά", και ριγήσαμε από υπερηφάνεια όταν είδαμε τα παιδιά μας να παρελαύνουν με όποιες ατέλειες τους δημιουργούσε το σώμα τους στο Καλλιμάρμαρο.


Χειροκροτήσαμε λοιπόν , είπαμε "μακριά από μας " και φύγαμε με τη συνείδηση ήσυχη ότι είχαμε κάνει το συναισθηματικό μας αφιέρωμα αυτής της βδομάδας. Την καλή μας πράξη δηλαδή.
Τώρα ως την άλλη Ολυμπιάδα κάτι θα βρεθεί ενδιάμεσα για να ξαναδείξουμε πόσο ευσυγκίνητοι είμαστε.Μέσα στη γενικότερη αναμπουμπούλα προβάλαμε και τον αριθμό των μεταλλίων που κέρδισε η χώρα μας.Έστω με τους ανάπηρους...
Ας σοβαρευτούμε όμως και ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους .
Ανάπηρα δεν είναι τα άτομα που τους έλαχε μια ατυχία και για την οποία έτσι και αλλιώς δεν ευθύνονται
Ανάπηρο είναι  το κοίταγμα της κοινωνίας μας  όπως και ο δικός μας συνένοχος εφησυχασμός στην παντελή αδιαφορία του κράτους. και στην πλήρη άρνηση να δούμε το πρόβλημα κατά πρόσωπο.


Ποιά είναι η δική μου πρόταση ;
Αξιοπέπεια και ίσες ευκαρίες σε όλους.Και ας θυμηθούμε πως ότι χτυπάει τη διπλανή πόρτα , μπορεί να χτυπήσει και τη δική μας.

Φιλιά σε όλους και καλό καλοκαίρι..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου