ΟΙ ΟΠΑΔΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Είμαστε η μοναδική νομίζω χώρα στην Ευρώπη που διαθέτει αθλητικές εφημερίδες, οπαδικού χαρακτήρα. Και μάλιστα όχι μία και δύο. Ειδικά οι μεγάλες ομάδες του κέντρου αλλά και της Θεσσαλονίκης έχουν μέχρι και τρεις η καθεμία.
Είναι λυπηρό να βλέπεις κάποιον να κυκλοφορεί και κάτω από τη μασχάλη του να έχει διπλωμένες και τις τρεις ,της ίδιας χρωματικής τοποθέτησης φυσικά.
Τώρα ,γιατί κάποιος πρέπει να διαβάσει τρεις εφημερίδες που αναμασούν  πόσο μεγάλη είναι η ομάδα του, πόσο αδικήθηκε στο προηγούμενο παιχνίδι και πόσο βδελυρά υποκείμενα είναι οι οπαδοί της άλλης ομάδας ,σίγουρα χρήζει ψυχολογικής ερμηνείας.( Και μία θα έφτανε γι αυτή τη δουλειά και πάλι θα χρειαζόταν όχι μόνο ο ψυχολόγος αλλά και ο ψυχίατρος ).

Το σίγουρο είναι πως αυτές οι εφημερίδες γράφονται από ανθρώπους ατάλαντους που κατ'ευφημισμό αποκαλούνται δημοσιογράφοι,που το μόνο τους διαπιστευτήριο είναι ο εθελοτυφλικός οπαδισμός και η μόνη τους αποστολή ,ο συλλογικός φονταμενταλισμός..
Το μόνο αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ότι εκ προοιμίου αμφισβητείται πάντοτε η νίκη του αντιπάλου και τα πάντα ανάγονται σε συνομωσίες ,της σφυρίχτρας ,του κατεστημένου και όλων όσοι αντιμάχονται το μεγαλείο του θρύλου, του τριφυλιού ,του δικεφάλου κλπ.,κλπ.
Όμως έχει αναρωτηθεί κανείς πόσο υπονομεύουμε τις δικές μας νίκες όταν αμφισβητούμε πάντα την αξία αυτού που μας νίκησε ;
Ποτέ δε θα απολαύσουμε τη δική μας νίκη γιατί ποτέ δε θα μας αναγνωρισθεί η δίκαια επικράτηση, όταν και εμείς ποτέ δεν έχουμε σφίξει ιπποτικά του χέρι του αντιπάλου παραδεχόμενοι ότι δικαίως κάποτε μας κέρδισε.
Να μην αναφέρω δε, ότι όλα περιστρέφονται γύρω από σεξουαλικά υπονοούμενα ,υποβαθμίζοντας την ίδια την πράξη που έφερε αυτά τα ανθρωποειδή στον κόσμο . Άλλωστε ο βασιλιάς των αθλημάτων είναι το ποδόσφαιρο και είναι αντρικό άθλημα ,άρα ευκαιρία είναι να δείξουμε στους άλλους πόσο άντρες είμαστε, (μήπως το καταλάβουμε και εμείς οι ίδιοι τελικά ).

Τελειώνοντας θέλω να καταλήξω ότι είναι θέμα ελλείματος πολιτισμού όταν σε μία χώρα κυκλοφορούν τόσα έντυπα που  καλούν τον κόσμο να δει τα πάντα μέσα από ένα πρίσμα οπαδικό και μάλιστα να το δηλώνουν απροκάλυπτα.Είναι θέμα έλλειψης πολιτισμού το ότι η έννοια φίλαθλος έγινε συνώνυμη της έννοιας οπαδός και υπέρτατη μαγκιά θεωρείται το να έχει να επιδείξει κάποιος τους περισσότερους οπαδούς ,δηλαδή το μεγαλύτερο στρατό.
Ευχαριστώ ,δε θα πάρω. Δηλώνω ειρηνιστής και ρομαντικός φίλαθλος.