ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΡΤ

Ξεκινώ το γράψιμο αυτού του άρθρου ωθούμενος από την αγανάκτηση που νοιώθω (όπως και εκατομμύρια συμπατριώτες μου) για την απόφαση να κλείσει η ΕΡΤ. Γνωρίζω ότι πολλοί μόλις άκουσαν αυτό το νέο σίγουρα θα σκέφτηκαν ότι καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει και θα είχε δίκιο γιατί σίγουρα πολλοί δημοσιογράφοι είχαν βρεθεί στον κρατικό φορέα κατόπιν υπόδειξης του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος προσφέροντας σε αντάλλαγμα τις καλές τους υπηρεσίες με το να προπαγανδίζουν ασύστολα κάθε κυβερνητική κίνηση και νομιμοποιώντας μέσω του τύπου αυθαίρετες κυβερνητικές αποφάσεις . Εδώ όμως τα πράγματα παίρνουν τελείως διαφορετική τροπή. Πρώτα από όλα οι απολύσεις... Ας υποθέσουμε όμως ότι μπορούμε ακόμη και να παρακάμψουμε τις δύο χιλιάδες εξακόσιους τόσους απολυόμενους. (Στο κάτω κάτω τον τελευταίο καιρό έχουν μείνει χωρίς δουλειά τόσοι και τόσοι συμπατριώτες μας και παραάλληλα έχουν εκπατριστεί χιλιάδες επιχειρήσεις αφήνοντας άνεργους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους). Κατόπιν το αντισυνταγματικό της απόφασης με δύο από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης να δηλώνουν ότι δε στηρίζουν την απόφαση. Και τέλος το κυριότερο ,αυτό που με ξεσήκωσε να γράψω ότι γράφω , η κατάργηση του ραιοτηλεοπτικού φορέα της Ελλάδας ,κάτι που ισοδυναμεί μα κατάργηση της σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Η καλλιέργεια μιας χώρας εκφράζεται συν τοις άλλοις και μέσα από την αξιοπιστία του κρατικού καναλιού του. Όλοι μιλάμε με σεβασμό για το BBC ή για τη RAI ή για την TVE.Αντίστοιχα την ίδια περηφάνια αισθανόμαστε όταν μιλούσαμε για τη δική μας ΕΡΤ όπου παρά τις κρατικές παρεμβάσεις αγνωρίζαμε ενδόμυχα πως η ποιότητα της ξεπερνούσε τον οποιοδήποτε Γκαιμπελίσκο και τις υποδείξεις του. Όμως η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να μείνει στην ιστορία με το δικό της τρόπο. Καταργώντας ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας παράλληλα με μια επίδειξη βάναυσης δύναμης απέναντι στο πιο εξαγώγιμο προιόν που παρήγαγε ποτέ αυτή η χώρα,τη δημοκρατία.. Μάλλον όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο γιατί ο λαός μας παρότι ανέχτηκε χαράτσια ,μνημόνια απολύσεις και άλλες ταπεινώσεις δείχνει τώρα να αφυπνίζεται και να ειναι αποφασισμένος να διατηρήσει, όχι απλά το δικαίωμά του στην ενημέρωση αλλά ττην ανάγκη του να συνεχίσει να συμμετέχει στην ιστορία. Όπως ειπώθηκε και στους φασίστες του Franco κάποτε,"no pasaran".