ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Είναι τα βιβλία της απότομης προσγείωσης. Της προσγείωσης που συμβαδίζει με τη φωνή που έρχεται από κάπου από τα κατάβαθά σου και σε προστάζει να βάλεις το κεφάλι μέσα και  να ελπίζεις ότι και του χρόνου η θάλασσα θα είναι το ίδιο γαλάζια με φέτος και να το πάρεις απόφαση ότι τουλάχιστον για φέτος το καλοκαίρι τελείωσε.
Με κάπως τέτοια διάθεση λοιπόν επιλέγονται και τα βιβλία ,κάπου μελαγχολικά κάπου με ανυπότακτη τάση και να το αποτέλεσμα.

"Περί ζώων" της Άννας Λυδάκη και του Γιάννη Μπασκόζου από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Ένα βιβλίο με συλλογή άρθρων από εφημερίδες για τη ζωοφιλία.Επίκαιρο γιατί όπως είπε κα κάποιος , "όποιος ξέρει να αγαπάει τα ζώα ,ξέρει να αγαπάει και τους ανθρώπους."
Για τους φίλους των τετράποδων μόνον. Οι υπόλοιποι θα το βρουν ανούσιο.

Κατόπιν την τιμητική της είχε η Βραζιλιάνικη λογοτεχνία (κάτι που συνεχίστηκε και το μήνα που διανύουμε).

Βαρύ πυροβολικό της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας θεωρείται ο Jorge Amado.Ήδη έχω άποψη επ'αυτού και τον θεωρώ μάστορα.
Το πρώτο που διάβασα ήταν "η Ντόνα Φλορ και οι δύο σύζυγοι της", από τις εκδόσεις περίπλους.
Πρόκειται περί ενός ογκοδέστατου μυθιστορήματος όπου με κύριο προταγωνιστή τη Ντόνα Φλορ που χηρεύει νωρίς και ξαναπαντρεύεται ,ο συγγραφέας ανατέμνει όλη τη βραζιλιάνικη κοινωνία ,παίζοντας με το τι είναι καλό και τι είναι κακό ,τι ηθικό και τι ανήθικο, συχνά αντιστρέφει τα πρόσημα και  οι απόκληροι της κοινωνίας αποκαλύπτουν τη μαργαριταρένια διάσταση του χαρακτήρα τους αλλά και αντιστρόφως.
Σε ένα λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα δε,δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και η σύγκρουση φυσικού, μεταφυσικού η οποία παρουσιάζεται με εντελώς φυσιολογικό τρόπο.
Αριστουργηματικό !!!

Κατόπιν σειρά είχε ο άλλος γίγαντας της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας ο Massado De Assis.
Αυτού διάβασα μία νουβέλα ,τον " φρενίατρο " από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
Γράφτηκε την περίοδο των δημοσιεύσεων των πορισμάτων του Φρόιντ, αλλά πέρα από το θέμα της ψυχιατρικής έχει να κάνει με το ποιος βάζει τις ετικέτες στους τρελούς και τους γνωστικούς και ποιος είναι σίγουρος ότι βρίσκεται απο τη σωστή μεριά του τοίχου.
Διαβάζεται σε μία μέρα και δεν κουράζει.

Τέλος ήρθαν οι " εννέα νύχτες " του Bernardo Carvalho από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Είναι μυθοπλασία στηριγμένη σε ένα πραγματικό γεγονός ,την αυτοκτονία του αμερικάνου ανθρωπολόγου Μπιουλ Κουέιν το 1939 στον Αμαζόνιο.
Ειδικού ενδιαφέροντος ,με πάρα πολλά στοιχεία για τις φυλές του Αμαζονίου, κατά διαστήματα όμως γινόταν κουραστικό.
Για όποιον ,όπως εγώ, το φτάσει μέχρι τέλος ,το φινάλε είναι αντάξιο της υπομονής του αναγνώστη.

Αυτά για το Σεπτέμβρη.
Ραντεβού τον Οκτώβρη με περισσότερη Βραζιλία.