Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2015
Μετά από πολύ καιρό και απερίγραπτη απροθυμία να γράψω,συγκέντρωσα όσα βιβλία μπορούσα να θυμηθώ ότι διάβασα ,και τα παρουσιάζω εδώ με εμφανή βέβαια τα κενά μνήμης ,καθότι μερικά έχουν διαβαστεί πριν από τοκαλοκαίρι.
Σε αυτή εδώ την παρουσίαση ,την τιμητική του έχει το αστυνομικό μυθιστόρημα ,το οποίο τόσο υποτιμημένο είναι στη χώρα μας.
Ξεκινώ λοιπόν από τον "τόπο των πιστών " ,ένα από τα πιο αδύνατα σε πλοκή μυθιστορήματα που πέσαν στα χέρια μου τον τελευταίο καιρό.
Η συγγραφέας βέβαια ,έχει ένα πολύ ωραίο τρόπο να παρουσιάσει τις ενδοοικογενειακές διαμάχες ,αλλά στην πλοκή κάτι δείχνει να της διαφεύγει. Με λίγα λόγια κλείνεις το βιβλίο ,μην πιστεύοντας πως η ιστορία τελείωσε εκεί, με τόσο προβλέψιμο τρόπο. Κατά τα άλλα οι γνώστες της βρετανικής πραγματικότητας ,μέσα από την αφήγηση θα περιπλανηθούν στους δρόμους του Δουβλίνου, θα πιουν Guinness σε γνωστά στέκια και θα μείνουν με την αναπόληση της μυρωδιάς του fish and chips.
div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Το "κορίτσι της πτήσης" διαφημίζεται ως εκδοτικό επίτευγμα και όντως διαβάζοντάς το θες να προχωρήσεις στην επόμενη και την μεθεπόμενη σελίδα και να το έχεις τελειώσει μέχρι το βράδυ. Μετά όταν το έχεις ολοκληρώσει, μένει το αίσθημα ότι κάπου στο κείμενο έχει παρεισφρύσει η αμερικάνικη συνταγή. Αυτό το συστατικό δηλαδή που μπαίνει και στα χάμπουργκερ την ώρα που τα τρως και τα νοστιμίζει ,αλλά που διαπιστώνεις ότι δε σου άφησε και τίποτα το χρήσιμο μετά από διέλευση λίγου χρόνου.
Παρόλα αυτά διαβάζεται απνευστί και ακόμη και μόνο γι αυτό το λόγο, του αξίζει μια ευκαιρία!
Στη λογική του βρετανικού αστυνομικού ,είναι και το μυθιστόρημα της James. Εδώ τα εγκλήματα γίνονται σε ένα μοναστήρι που παράλληλα διαθέτει και ιερατική σχολή και αυτό είναι που του δίνει και την πρωτοτυπία του ως γραπτό. Και εδώ έχουμε περιηγήσεις στις παραλίες του Norfolk ,θαλασσινές μυρωδιές και αίσθηση νοτίσματος και τύρφης .Τελειώνοντάς το θες να βάλεις ένα malt και να καθίσεις να το αναπαραγάγεις άλλη μία φορά στο μυαλό σου.
Και περνάμε στον Χένινγκ Μανκέλ που δυστυχώς μας άφησε τον Οκτώβρη που μας πέρασε και τον επιθεωρητή του , Κουρτ Βαλάντερ.
Όπως φαίνεται ,διάβασα τέσσερα μυθιστορήματά του ,έχοντας ήδη διαβάσει και άλλα παλιότερα, και η γνώμη μου παραμένει αμετάβλητη. Ο Μανκέλ σε παρασύρει να αγαπήσεις το αστυνομικό μυθιστόρημα γιατί ο ήρωάς του είναι καθ'όλα ανθρώπινος και βοηθάει να ταυτιστούμε μαζί του. Δε θα αναφερθώ σε κάθε βιβλίο ξεχωριστά γιατί όλα είναι υπέροχα. Μέσα από τις ιστορίες του , ο Μανκέλ αναπτύσσει τους χαρακτήρες των ηρώων του, τους μεγαλώνει ,τους ωριμάζει και από βιβλίο σε βιβλίο μερικές φορές δε διστάζει και να τους αποσύρει δια παντός από τον κόσμο των θνητών.
Παράλληλα διαβάζοντας κάθε μυθιστόρημα ,δε μπορείς παρά να γοητευτείς από τη γοητεία της Σκανδιναβικής φύσης. Οι περιγραφές του συγγραφέα είναι τόσο ακριβείς ώστε αισθάνεσαι διαρκώς ένας ταξιδιώτης ανάμεσα σε Σουηδία και Δανία.
Άλλωστε ένα πετυχημένο αστυνομικό μυθιστόρημα ,δεν καθορίζεται μόνο από την πλοκή του αλλά και από τη δυνατότητά του να σε παρασύρει και να σε βάλει μέσα στο σκηνικό του ,μέχρι να γίνεις κομμάτι του !
Αμερικάνικος νότος εδώ με το μυθιστόρημα να ξεφεύγει από τα δικά μου γούστα . Ίσως για μένα το αστυνομικό βιβλίο να ταυτίζεται με Ευρώπη και μάλιστα τη βόρεια. Το διάβασα επειδή δε μου αρέσει να αφήνω βιβλία στη μέση. Τουλάχιστον έχει ωραίο εξώφυλλο και ομορφαίνει την πασαρέλα των βιβλίων στη βιβλιοθήκη.
Περνώ κάπως απότομα σε κάτι ελληνικό, στην Καρυστιάνη που πάντα μας δίνει αριστουργήματα ,βασισμένα κυρίως στη νησιώτικη ζωή ,στη μοναχικότητα των υπάρξεων και την προσωπική απιστία που όμως μέσα από το πρίσμα της εκάστοτε μυθοπλασίας παίρνει συγχωροχάρτι.
Οι ήρωες της, ναυτικοί και γυναίκες που τους περιμένουν στα διάφορα λιμάνια , λιμάνια κυριολεκτικά ή και λιμάνια της καρδιάς που ποτέ κανένα πλοίο δεν μπορεί να προσεγγίσει.
Η κινηματογραφική λέσχη είναι ένα βιωματικό πόνημα, η προσπάθεια ενός πατέρα να προσεγγίσει τον γιό του μέσα από την παρακολούθηση κινηματογραφικών ταινιών.
Οι φίλοι του κινηματογράφου θα ανακαλύψουν ένα καταπληκτικό πρόχειρο κατάλογο ταινιών που πρέπει να ξαναδούν.
Η αγάπη του συγγραφέα για τον κινηματογράφο είναι εμφανής και το βιβλίο χωρίς να αποτελεί λογοτεχνικό αριστούργημα , σε κερδίζει με την ανεπιτήδευτη ευαισθησία του.
Εκτος κλίματος των προηγουμένων παρουσιάσεων ,αυτό εδώ το βιβλίο που μας παρουσιάζει τις τεχνικές των καθεστώτων να διαχειρίζονται τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να τον οδηγούν σε αποφάσεις που δεν είναι δικές του.
Πολύ αναλυτική εργασία , παρουσιάζει τις τεχνικές που χρησιμοποίησαν τα διάφορα καθεστώτα και τον ανταγωνισμό που προέκυψε μεταξύ τους
Τέλος (τουλάχιστον από όσα βιβλία μπόρεσα να ανακαλέσω στη μνήμη μου) , διάβασα αυτό το βιογραφικό βιβλίο του Owen ο οποίος παρουσιάζει τρεις γενιές ανθρώπων ,με αφετηρία την περίοδο της διακυβέρνησης από τον Στάλιν.
Αν και όλοι έχουμε διαβάσει πάρα πολλά για τις θηριωδίες του καθεστώτος του Στάλιν ,δεν μπορούμε να μη συγκινηθούμε όταν μας παρουσιάζεται η ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων που τιμωρήθηκαν και έζησαν έξι χρόνια χωριστά ,μόνο και μόνο επειδή ανήκαν σε διαφορετικά κοινωνικοπολιτικά συστήματα.
Θυμίζει τα πέτρινα χρόνια του Βούλγαρη δοσμένη από το άλλο στρατόπεδο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου