ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Πάει και αυτός ο κατακαλοκαιρινός μήνας, ο μήνας της ξεγνοιασιάς του διαβάσματος και των έξτρα εξόδων.
Με το βιβλίο πάντα για συντροφιά ,άλλοτε με επιβράβευση της επιλογής και άλλοτε όχι, διαβάστηκαν τα εξής.
Πρώτα από όλα ολοκλήρωσα την "Τριλογία του Βερολίνου" του Κερρ που το είχα ξεκινήσει από τον προηγούμενο μήνα.
Παρουσιάζεται το ναζιστικό κράτος και ο απόηχος του και πως αυτό λειτουργούσε για τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους για τους οποίους αποτελούσε αναπόδραστη πραγματικότητα.
Η τρίτη ιστορία ,που κλείνει το βιβλίο έχει ένα εκπληκτικό φινάλε.

Επειδή το καλοκαίρι φέρνει αναγνώσματα που δεν τα αποτολμά κανείς τον υπόλοιπο χρόνο αποφάσισα να διαβάζω μια αυτοβιογραφία της Σώτης Τριανταφύλλου που έπεσε στα χέρια μου.
Από τρία τέσσερα μυθιστορήματα που είχα ήδη διαβάσει δεν είχα και πολύ μεγάλη ιδέα .Μερικές φορές όμως η αποδοχή έρχεται και μέσα από τις απευθείας εξομολογήσεις.
Ενιωσα λοιπόν πώς η κυρία Τριανταφύλλου για μερικούς είναι συνοδοιπόρος της ζωής.
Το βιβλίο της μου θύμισε road book ,κάτι σαν Κέρουακ και μου άρεσε.

Από επιλογή της μικρής μου κόρης ,βρέθηκα να κρατάω τη "σερενάτα ", εκδόσεις Πατάκη του Τούρκου συγγραφέα Λιβανελί , που εμείς εδώ τον γνωρίζουμε περισσότερο ως μουσικό από τις συνεργασίες του με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Ενδιαφέρουσα ιστορία με κεντρικό πρόσωπο την πόλη της Κωνασταντινούπολης και βασικό θέμα την περιπλάνηση ενός καραβιού με Εβραίους ,της Σερενάτας το οποίο τελικά θα καταλήξει βυθισμένο με εκατόμβη νεκρών θυσιαζόμενο ως πιόνι σε μια σκακιέρα συγκρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων.
Πραγματική ιστορία την οποία ο Λιβανελί τη χρησιμοποιεί λίγο απλοικά βάζοντας σφήνες τουρκικού εθνικισμού δοσμένου μέσα από ένα αριστερό φίλτρο. Με λίγα λόγια πίσω από το ενδιαφέρον σενάριο που αναπτύσσει ο συγγραφέας μας φωνάζει πως δεν είμαστε όλοι οι Τούρκοι Σελτζούκοι. Μπορούμε και να είμαστε και πολιτισμένοι.
Μόνο και για το πραγματικό συμβάν που αφηγείται εδώ ,αξίζει κανείς να το διαβάσει.

Πάνω στη σερενάτα του Σούμπερτ είναι βασισμένος ο τίτλος.

Το βιβλίο του Ενεπεκίδη που ακολουθεί είναι ένας θησαυρός αφηγήσεων ξένων περιηγητών στην Ελλάδα του 19ου αιώνα ,αφηγήσεων οι οποίες αποκαθιστούν στο σωστό μέτρο ποιος ήταν ο Έλληνας τότε και ποια η Ελλάδα.
Χρησιμότατο για τις μικρές ψηφίδες ιστορίας που περιέχει.

Τέλος διάβασα τον" καιρό των καταιγίδων" της Yalom.
Είναι μια συλλογή ημερολογίων που έγραψαν γυναίκες κατά τη Γαλλική επανάσταση ,προερχόμενες και από τις δύο πλευρές .
Όσο διαβάζω για τη Γαλλική επανάσταση και τις θηριωδίες που ακολούθησαν ,τόσο πείθομαι ότι στα χέρια μας φτάνει ελάχιστη γνώση του τι πραγματικά συνέβη και μάλιστα μετά από εντατικό φιλτράρισμα.
Η Yalom έτσι και αλλιώς έχει δώσει εκπληκτικά ιστορικά βιβλία και αυτό δεν θα μπορούσε να υστερεί.