Εξοργίζομαι όταν βλέπω από άμβωνος Βουλής άτομα γεμάτα αλλαζονεία και κυρίως με γεμάτο πορτοφόλι να αποφασίζουν ότι ο δικός μου ο μισθός θα μειωθεί κατά ακόμη διακόσια ευρώ. (πιθανότατα τα τελευταία εναπομείναντα).
Παραθέτω λοιπόν αυτό εδώ το άρθρο και σας καλώ να το διαδώσετε για να δει και ο υπόλοιπος κόσμος τι θυσίες κάνουν για εμάς αυτοί οι τριακόσιοι εκλεκτοί.
20.000€ ο πραγματικός μισθός του βουλευτή
Με αφορμή την προσφυγή δικαστικών αποκαλύπτεται ότι το «πάσης φύσεως κόστος» που δαπανά η Βουλή για τον κάθε βουλευτή είναι υπερδιπλάσιο από την αποζημίωση που δηλώνεται.
Σε... απόγνωση είναι οι επικεφαλής της Βουλής μετά το στενό... πρεσάρισμα που τους έχουν κάνει δικαστικοί και συγκεκριμένα το ειδικό τμήμα του Μισθοδικείου, προκειμένου να τους γνωστοποιήσουν το πάσης φύσεως κόστος που δαπανά η Βουλή για τον κάθε βουλευτή.
Κι αυτό γιατί ύστερα από προσφυγές δικαστικών λειτουργών που ζητούν να κηρυχθούν παράνομες οι μειώσεις που έγιναν στον κλάδο τους, το εν λόγω δικαστήριο ανέβαλε την απόφασή του και ζητά από τη Βουλή διευκρινίσεις προκειμένου να καθορίσουν τους μισθούς των δικαστικών, αφού σύμφωνα με το Σύνταγμα «οι βουλευτές δικαιούνται αποζημίωσης η οποία είναι ίση με το σύνολο των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών του ανώτατου δικαστικού λειτουργού».
Αναμονή.
Αυτό το «πάσης φύσεως» αντέστρεψαν και οι δικαστικοί -αναφερόμενοι στους βουλευτές- προκειμένου, βάσει της απάντησης -που ματαίως περιμένουν από τον περασμένο Μάρτιο- να καθορίσουν τις αμοιβές τους.
Το έγγραφο μάλιστα στάλθηκε στον γενικό γραμματέα της Βουλής Θάνο Παπαϊωάννου και όχι στον πρόεδρο του Σώματος, διότι ο πρώτος ως υπηρεσιακός παράγοντας πρέπει να απαντήσει, κάτι που ωστόσο δεν έκανε παρά τη δίμηνη διορία που ανέφερε το έγγραφο, αφού είχε οριστεί νέα δικάσιμος στις 12 Ιουνίου 2012.
Ο λόγος της κοινοβουλευτικής «αφωνίας» είναι απλός, καθώς η Βουλή δυσκολεύεται να απαντήσει ότι το «πάσης φύσεως» κόστος του κάθε βουλευτή για το Κοινοβούλιο ξεπερνά τις 20.000 ευρώ (!) μηνιαίως ή τα 700 ευρώ ημερησίως.
Αναλυτικά το συνολικό κόστος του κάθε βουλευτή του Κοινοβουλίου είναι:
Ο στόλος των αυτοκινήτων που διαθέτει η Βουλή στους εθνοπατέρες. Κατά μέσο όρο το ελληνικό Κοινοβούλιο χρεώνεται 1.000 ευρώ τον μήνα για κάθε βουλευτή. Στο κονδύλι προστίθενται και έξοδα κίνησης ύψους 473 ευρώ το μήνα.•Βάσει του προϋπολογισμού της Βουλής, η βουλευτική αποζημίωση για κάθε βουλευτή φτάνει συνολικά τα 8.000 ευρώ.
•Περίπου στα 1.100 ευρώ κατά μέσο όρο τον μήνα υπολογίζονται οι αμοιβές των βουλευτών από τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, με το συγκεκριμένο κονδύλι να ανέρχεται στα 2.875.000 ευρώ.
Το ποσό αυτό δεν είναι σταθερό, αφού οι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου που συμμετέχουν, για παράδειγμα, στην Επιτροπή Οικονομικών παίρνουν πολλά περισσότερα χρήματα από άλλους, αφού οι συνεδριάσεις της εν λόγω επιτροπής είναι πολύ περισσότερες.
Οι... υπερωρίες.
Σημειώνεται ότι για κάθε επιτροπή ο βουλευτής παίρνει 150 ευρώ. Αλλα 150 τον μήνα παίρνουν οι βουλευτές από την επιπλέον αποζημίωση των συνεδριάσεων της Ολομέλειας στα θερινά τμήματα της Βουλής. Σύνολο για επιτροπές και θερινά 1.250 ευρώ τον μήνα.
•Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου για το 2012 το συνολικό ποσό για την κάλυψη της οικογενειακής παροχής και εργοδοτικών εισφορών υπέρ ΕΟΠΥΥ ανέρχεται στα 1.062.000 ευρώ ή 350 ευρώ για κάθε βουλευτή τον μήνα.
•Περίπου 1.000 ευρώ κατά μέσο όρο κοστολογούνται τα αυτοκίνητα των βουλευτών που τους παρέχονται από τη Βουλή. Μετά και τις μειώσεις στα μισθώματα και στον κυβισμό των αυτοκινήτων, για τους βουλευτές της Αττικής τα αυτοκίνητα 1.400 κυβικών κοστίζουν 750 ευρώ τον μήνα, ενώ για τους βουλευτές επαρχίας τα αυτοκίνητα 1.800 κυβικών κοστίζουν 1.200 ευρώ τον μήνα.
•Στον προϋπολογισμό προβλέπονται έξοδα κίνησης για τους βουλευτές ύψους 1.705.100 ευρώ ή 473 ευρώ τον μήνα για κάθε βουλευτή.
•Το κονδύλι του προϋπολογισμού του 2012 για το επίδομα οργάνωσης γραφείου των βουλευτών είναι 8.146.900 ευρώ, άρα κάθε βουλευτής παίρνει τον μήνα 2.263 ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα ταχυδρομικά τέλη που δικαιούται που είναι περίπου 1.000 ευρώ μηνιαίως.
•Επίδομα ενοικίου λαμβάνουν οι βουλευτές περιφέρειας που υπολογίζεται περίπου σε 1.000 τον μήνα για κάθε βουλευτή, με τους περισσότερους να διαμένουν σε μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας ύστερα από συμφωνίες που έχουν γίνει με τη Βουλή.
•Για τα τηλέφωνά τους οι βουλευτές λαμβάνουν περίπου 11.800 ευρώ ετησίως για τα σταθερά τηλέφωνα (ή 983 ευρώ μηνιαίως) και άλλα 200 ευρώ τον μήνα ως πλαφόν για τα κινητά.
Παροχές
Μπορεί η αποζημίωση του βουλευτή να ξεπερνά κατά λίγο τα 8.000 ευρώ, όμως αν αθροιστεί το κόστος όλων των μηνιαίων αποδοχών, αυτή σχεδόν τριπλασιάζεται.
ΤΑ ΕΞΤΡΑ ΤΥΧΕΡΑ
Ελευθέρας και για... Παράλληλη απασχόληση
Μπορεί η αποζημίωση του βουλευτή να είναι περίπου 8.000 ευρώ τον μήνα, ωστόσο με την κοστολόγηση όλων των παροχών που δίνονται στους βουλευτές και παρά τις μειώσεις που τους έγιναν, το συνολικό ποσό που πληρώνει η Βουλή μηνιαίως για καθέναν από τους «300» φτάνει τις 20.479 ευρώ, ενώ την ίδια ώρα έχει αρθεί το ασυμβίβαστο και μπορεί ο κάθε βουλευτής να ασκεί παράλληλα το όποιο επάγγελμά του και να κερδίζει και από αυτό.
ΤΑΚΤΙΚΗ
Κρατούν στο συρτάρι την κοστολόγηση μέχρι νεωτέρα
Το ποσό των 20.000 είναι μικρότερο κατά περίπου 2.000 ευρώ για τους βουλευτές της πρωτεύουσας που αντιστοιχούν στο 1/3 της Βουλής, αφού οι συγκεκριμένοι δεν λαμβάνουν επίδομα διαμονής και αεροπορικά εισιτήρια, προκειμένου να μπορούν να μεταβαίνουν στην εκλογική τους περιφέρεια, όπως οι άλλοι συνάδελφοί τους
Και φυσικά τα 12.000 ευρώ επιπλέον της αποζημίωσής του, που λαμβάνει είτε σε χρήματα, είτε σε παροχές ο κάθε βουλευτής, δεν μπορεί ούτε κατ΄ ελάχιστο να συγκριθούν με τις όποιες υπερωρίες ή σε κάποιες περιπτώσεις τα εκτός έδρας που λαμβάνουν κάποιοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης.
«Φόρμουλα».
Αυτό που κάνει λοιπόν η Βουλή, με βάση τα παραπάνω δεδομένα, είναι να κρατά στο συρτάρι το έγγραφο των δικαστών και να μην απαντά, μέχρις ότου ενδεχομένως βρεθεί κάποια «φόρμουλα» και δικαιολογήσουν ή να βγάλουν εκτός αμοιβής κάποια από τα ποσά που παίρνουν οι βουλευτές ή ακόμα και να προχωρήσουν «σε περικοπές των προνομίων των βουλευτών», όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης την προπερασμένη Παρασκευή.
•ΧΑΜΗΛΕΣ... ΠΤΗΣΕΙΣ
Το κόστος για τους δύο επιστημονικούς συνεργάτες που δικαιούται να έχει ο κάθε βουλευτής ανέρχεται περίπου στα 2.000 ευρώ μηνιαίως για τον κάθε συνεργάτη, άρα 4.000 ευρώ και για τους δύο. Επίσης οι βουλευτές επαρχίας δικαιούνται δύο μονά εισιτήρια την εβδομάδα προκειμένου να μεταβαίνουν στις περιφέρειές τους. Αυτό σημαίνει 104 μονά εισιτήρια τον χρόνο, τα οποία υπολογίζονται κατά μέσο όρο στα 11.500 ευρώ τον χρόνο ή 960 ευρώ τον μήνα.
•ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
Το έγγραφο του δικαστηρίου έφτασε στη Βουλή εδώ και μήνες. Με αυτό οι δικαστές ζητούν να πληροφορηθούν πόσο κοστίζει ο κάθε βουλευτής τον μήνα. Απάντηση δεν έχουν πάρει από τις αρμόδιες
Καταλαβαίνετε λοιπόν για τι είδους αναλγησία μιλάμε όταν αυτοί οι άνθρωποι δε θυσιάζουν ούτε χίλια ευρώ στην υπόθεση σωτηρίας της Ελλάδας (βλ. τραπεζών ) αλλά έχουν την απαίτηση να πληρώσουμε εμείς και μάλιστα με νομικές κυρώσεις αν αρνηθούμε.
Δε θα περάσει αυτή η κλοπή όμως. Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε ένα απόστημα που φουσκώνει ,φουσκώνει και όταν σπάσει θα παρασύρει τα πάντα στο διάβα του.
Σίγουρα όμως είναι εξαιρετικά άκομψο να μειώνονται διαρκώς οι παροχές και οι συντάξεις προς κάθε φορολογούμενο και οι αμοιβές των βουλευτών που είναι και παχυλότατες να παραμένουν απείραχτες με μοναδικό προορισμό να δώσουν κίνητρο σε αυτούς τους τεμπέληδες να ξεπουλήσουν τη χώρα λίγο ακόμα μέχρι τον τελικό αφανισμό της.
Για την ώρα ένα τραγουδάκι με αγωνιστική διάθεση.
Venceremos κύριοι ,προδότες των προσδοκιών του Ελληνικού λαού.
Με άλλα λόγια ,"θα νικήσουμε".
Ότι και να μας κάνετε ,στο τέλος θα νικήσουμε.
Πιο επίκαιρο απο ποτέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή…Tις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.
- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα ‘χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου… Λοιπόν…
Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια* το μήνα…
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες… Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ…
- Δύο μήνες και πέντε μέρες…
- Δύο μήνες ακριβώς… Το ‘χω σημειώσει… Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια. Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές… δε δουλεύετε τις Κυριακές.
Πηγαίνετε περίπατο μετα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές…
Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του φουστανιού της, μα δεν είπε λέξη.
- Τρεις γιορτές… μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα… Ο Κόλιας ήταν άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα… Μονάχα με τη Βαρβάρα ασχολήθηκες… Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να αναπαυτείς μετά το φαγητό… Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. Αφαιρούμε, μας μένουν… Χμ! σαράντα ένα ρούβλια… Σωστά;
Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. Άρχισε να τρέμει το σαγόνι της. Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη της, μα δεν έβγαλε άχνα.
- Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού με το πιατάκι του… Βγάζουμε δύο ρούβλια… Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο, μα δεν πειράζει… Τόσο το χειρότερο! Προχωρούμε! Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο και έσκισε το σακάκι του… Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια… Άλλη μια μέρα που δεν πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να ‘χεις τα μάτια σου τέσσερα, γι’ αυτό σε πληρώνουμε… Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε ρούβλια. Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια…
- Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα. μουρμούρισε η Ιουλία.
- Το ‘χω σημειώσει!
- Καλά…
- Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.
Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη της. Κακόμοιρο κορίτσι!
- Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. Μονάχα τρία ρούβλια, από την κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε…
Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
- Μπα; Και γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά. Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας μένουν έντεκα. Πάρε τα χρήματά σου, αγαπητή μου!
Τρία… τρία, τρία…. ένα και ένα… Πάρ’ τα…
Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε στην τσέπη της.
- Ευχαριστώ, ψιθύρισε.
Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. Με έπιασαν τα δαιμόνια μου.
- Και γιατί με ευχαριστείς;
- Για τα χρήματα.
- Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! Και μου λες κι ευχαριστώ;
- Οι άλλοι δε μου ‘διναν τίποτα!…
- Δε σου ‘διναν τίποτα. Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό μάθημα. Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις σ’ αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου; Γιατί είσαι άβουλη;
Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε.
* Ά. Τσέχωφ, Διηγήματα